Όταν μια γίνεται μια συμφωνία που σώζει την Ελλάδα από άμεση ολοκληρωτική καταστροφή, δεν έχουμε πρόβλημα να την χειροκροτήσουμε. Αρκεί να ξέρουμε όλο το «πακέτο» κι όχι όσα μας σερβίρουν οι επικοινωνιολόγοι. Ο κόσμος, δεν καταλαβαίνει από EFSF, επιλεκτική χρεοκοπία, πιστωτικό γεγονός, επιμήκυνση και άλλα τέτοια.
Ο κόσμος βλέπει την τσέπη του, τα δάνειά του, την ανατροφή των παιδιών του, τη δουλειά του κι αν θα υπάρχει αύριο. Και θέλει να μάθει από την κυβέρνηση αν πράγματι θα βελτιωθεί η ζωή του, αν όσοι αδικήθηκαν θα δικαιωθούν, αν εν πάση περιπτώσει θα δει το μέλλον του με άλλο μάτι. Και κυρίως αν το μέλλον των επόμενων γενεών θα είναι καλύτερο από το δικό του.
Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, η συμφωνία των Βρυξελλών είναι μια τεχνοκρατική, «χαρτογιακάδικη» απόφαση που πολλά ακούμε και λίγα καταλαβαίνουμε.
Σε ένα όμως σημείο δεν μπορούν να μας κοροϊδέψουν και να μας μπερδέψουν με όλα αυτά τα νούμερα που μας σερβίρουν: Ότι το νέο πακέτο βοήθειας, όπως και το παλιό, είναι ΔΑΝΕΙΑ. Με όρους, επιτόκια, απειλές για διακοπή της χρηματοδότησης, απαιτήσεις για εγγυήσεις.
Δεν μας δίνουν άλλα 109 δις ευρώ οι ξένοι γιατί μας λυπούνται. Δε βγάζουν 150 δις ευρώ από τα σεντούκια τους οι τραπεζίτες για τον ωραίο μας ήλιο και τις θάλασσες. Είναι δάνεια που θα πρέπει να πληρώσουμε μέχρι δεκάρας. Και έως ότου να το κάνουμε αυτό θα είμαστε υπό οικονομική κατοχή. Πρόκειται καθαρά για έναν οικονομικό ιμπεριαλισμό, όπου τα μεγάλα ψάρια τρώνε τα μικρά. Φταίμε κι εμείς; Βεβαίως; Φταίνε και οι πολιτικοί; Ορθότατα. Η ουσία είναι, όμως μία και μοναδική. Είμαστε ανελεύθεροι από εδώ και στο εξής. Δεν είμαστε ισότιμοι με τις άλλες χώρες, θα αναγκαστούμε να πάρουμε πολύ επώδυνες αποφάσεις στο μέλλον, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο.
Θα πουλήσουμε, θα ξεπουλήσουμε, θα ανοίξουμε τις πύλες να μπουν ξένοι «επενδυτές» και να ρημάξουν ότι καλό έχει αυτή η χώρα.
Και κάθε τρεις μήνες θα έρχεται η ωραία τρόικα. Ενισχυμένη αυτή τη φορά και από τους… εθελοντές ιδιώτες που θα δώσουν τα καλά τους λεφτά. Θα μπαίνει στην Ελλάδα έχοντας τον απόλυτο έλεγχο. Θα απαιτεί νέα μέτρα, διαφορετικά Μεσοπρόθεσμα, κι άλλες μειώσεις μισθών, κι άλλες απολύσεις, και ακόμη περισσότερες επώδυνες αλλαγές.
Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια πίσω από τους αριθμούς. Όλα τα άλλα είναι για τις αναλύσεις των οικονομολόγων.
Δεν χρεοκοπούμε επιλεκτικά, ούτε στιγμιαία. Χρεοκοπούμε παντοτινά, ως οικονομία και ως κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου