Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας οργανώνουν, για πρώτη φορά στη Βέροια, την προβολή βραβευμένων ταινιών του ελληνικού διαγωνιστικού τμήματος από το 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας. Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν το διάστημα 4-9 Μαρτίου 2013 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης, Έλλης 8, Βέροια. Η είσοδος για όλες τις προβολές είναι ελεύθερη.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΒΕΡΟΙΑΣ, Έλλης 8, 59100 Βέροια. Τηλ. 2331024494, http://www.libver.gr
1)Δευτέρα, 4 Μαρτίου, ώρα 18:30
-“GranPartita”, σκην. Αλέξανδρος Σκούρας, 15’, 2011. Διάκριση «Τέχνη, ένας κώδικας επικοινωνίας». Η Χριστίνα ξυπνάει κάθε πρωί ακούγοντας το GranPartitaτου Verdi.
-“Το ποτάμι, η απέναντι όχθη», σκην. Μιχαήλ Φελάνης, 9’, 2011. Διάκριση «Ζητείται ελπίς». Ένας στρατιώτης παρακούει τις εντολές και περνά το ποτάμι, το όριο που τους έχει θέσει…. Η ταινία παραβάλλει το αντιπολεμικό μήνυμα που ήθελε να εκφράσει ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης.
-«Αύριο θα ήταν μια άλλη μέρα», σκην. Στέφανος Μονδέλος, 28’, 2011. Ειδικό βραβείο δραματοποιημένου αντιρατσιστικού ντοκιμαντέρ. Η αφήγηση δύο μεταναστών που διαμένουν στην Ελλάδα και έχουν χαρακτηριστεί ή είναι υποψήφιοι να χαρακτηρισθούν «επικίνδυνοι» από τις αρχές των κρατών τους. Το ντοκιμαντέρ υπονομεύει την αυθεντικότητα των αφηγήσεων των μεταναστών, προκειμένου να μυθοποιήσει τον χαρακτήρα τους και να καταστήσει την ιστορία τους οικουμενική.
-«Παιχνίδι πέρα από τα χρώματα», σκην. Γιάννης Γαζής, 11’, 2012. Διάκριση μαθητικής σκηνοθετικής προσπάθειας. Μια ταινία που έφτιαξαν οι μαθητές και δάσκαλοι ενός σχολείου της Πάτρας με αφορμή τους μετανάστες γείτονες του σχολείου τους.
-«Τζαφάρ», σκην. Νάνσυ Σπετσιώτη, 3’, 2011. Βραβείο για το συναίσθημα της ταινίας. Ο Τζαφάρ περιμένει στο διάδρομο ενός νοσοκομείου. Οι γονείς της εννιάχρονης Άννας την αποτρέπουν να καθίσει δίπλα του…
-«Γκάιντες λαλούν», σκην. Δημ. Κιτσικούδης, 30΄2012. Διάκριση για τη μουσική παράδοση που εκλείπει. Ένα μουσικό εθνογραφικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη γκάιντα και τους γκαϊντατζήδες του Έβρου. Θα συνεχίσουν οι γκάιντες να λαλούν;
2)Τετάρτη, 6 Μαρτίου, ώρα 18:30
-“Penguins”, σκην. Δημ. Ζάχος, 19’ 2012. Διάκριση «Κοινωνική αδικία και αξιοπρέπεια στα χρόνια της κρίσης». Ελλάδα του 2012. Κρίση, εργασιακή ανασφάλεια, φόβος για το αύριο, κοινωνικές σχέσεις που καταρρέουν. Ένας πατέρας κοντά στη σύνταξη με τους δυο γιους τους προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα… Βασισμένο στο διήγημα «Πιγκουίνοι έξω από το λογιστήριο» του Χρ. Οικονόμου.
-“Timor, αντικείμενο που προκαλεί φόβο», σκην. Γιάννης ρηγόπουλος – Γιώργος Βοντίτσος, 17’, 2011. Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους. Στην ήρεμη ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού εισβάλλει, ύστερα από ένα ατύχημα έξω από το σπίτι τους, ένα σκυλάκι…
-«Η πηγή της νιότης», σκην. Παναγ. Ράππας, 16’, 2011. Βραβείο καλύτερου animation. Βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του ΛευκάδιουΧερν-ΚοϊζούμιΓιακούμο. Πριν πολλά χρόνια, ζούσαν στα βουνά της Ιαπωνίας ένας φτωχός ξυλοκόπος και η γυναίκα του, ήταν πολύ γέροι και δεν είχαν παιδιά. Κάθε μέρα ο άντρας πήγαινε μόνος στο δάσος…
-«Τρόιχαντ, ένα έμπιστο χέρι», σκην. Κώστας Αργυρός, 45’, 2011. Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ. Στις αρχές του 1990, μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου και με τις εξελίξεις προς τη γερμανική επανένωση να τρέχουν, το έργο της προσαρμογής στα νέα δεδομένα και της ιδιωτικοποίησης όλων των επιχειρήσεων της Ανατολικής Γερμανίας, ανέλαβε μια υπηρεσία που άκουγε στο όνομα Treuhand(Τρόιχαντ), που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει έμπιστο χέρι. Οι αποκρατικοποιήσεις συνδέθηκαν με σκάνδαλα, άφησαν πίσω τους πολλές υποψίες και μια πικρή γεύση στους Ανατολικογερμανούς, ειδικά στους τρία εκατομμύρια πολίτες που έμειναν άνεργοι. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι όμως πολλοί κι εκείνοι που επιμένουν για ένα πρωτόγνωρο ξεπούλημα…
3)Σάββατο, 9 Μαρτίου, ώρα 10:30 -«Α. ΓρούσαΝάμου», σκην. Ελις. Λαλουδάκη-Mas. Pizzocaro, 52’, 2011. Διάκριση για την καταγραφή του αρχαιότερου ομιλούμενου ελληνικού γλωσσικού ιδιώματος. Στην Ανατ. Πελοπόννησο, σε μια δυσπρόσιτη περιοχή στη σκιά του Πάρνωνα, ζουν οι Τσάκωνες, ιδιαίτερα «πεισματάρηδες» Έλληνες. Εδώ και 3000 μιλούν μια αρχαία διάλεκτο, μοναδικό πλέον δείγμα δωρικής γλώσσας… Μια ταινία για την απώλεια της ταυτότητας, τι σημαίνει να ξέρεις ότι η γλώσσα δεν θα μιλιέται μετά από 100 χρόνια…
--«Ημερολόγιο επαρχίας», σκην. Στ. Μουντσάκης, 25’, 2011. Διάκριση εναλλακτικής οικολογικής πρότασης. Το ημερολόγιο επαρχίας είναι 12 εικόνες από την ελληνική επαρχία, για ένα χρόνο, μία για κάθε μήνα. Ένα σχόλιο γι’αυτά που αλλάζουν, για το περιβάλλον και τις εναλλακτικές προτάσεις.
-«Think, Erase, Move», σκην.Μ. Κατσιπατάκη, 4’, 2011. Βραβείο καλύτερης ταινίας videodance. Μια αλληγορική ταινία για την κίνηση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, τη σπειροειδή κίνησή του για την αναπόφευκτη συνάντηση με τον εαυτό του…
-«Οι δαιμονισμένοι», σκην. Γ. Μπακόλλας, 90’, 2011, βραβείο καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους. Μια ιστορία μυστηρίου με κεντρική θεματική τη βία, κρατική και διαπροσωπική, έτσι όπως αυτή αποκτά τα πολλά της πρόσωπα μέσα από την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας στη σύγχρονη Αθήνα.
Το 14ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας πραγματοποιήθηκε από 30/9 ως 6/10/2012 στον πολυχώρο πολιτισμού Ιντεάλ Πάτρας με στόχο «την κινητοποίηση της ελεύθερης έκφρασης και του πολυπολιτισμικού διαλόγου παράλληλα με την έξοδο από την πνευματική αδράνεια και την εξατομίκευση». Στο Φεστιβάλ συμμετείχαν 157 ταινίες συνολικά (μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, animationsκ.λ.π.) από 45 χώρες σε έντεκα θεματικές ενότητες. Στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα συμμετείχαν 74 ταινίες και 83 ταινίες στο ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα.
-“GranPartita”, σκην. Αλέξανδρος Σκούρας, 15’, 2011. Διάκριση «Τέχνη, ένας κώδικας επικοινωνίας». Η Χριστίνα ξυπνάει κάθε πρωί ακούγοντας το GranPartitaτου Verdi.
-“Το ποτάμι, η απέναντι όχθη», σκην. Μιχαήλ Φελάνης, 9’, 2011. Διάκριση «Ζητείται ελπίς». Ένας στρατιώτης παρακούει τις εντολές και περνά το ποτάμι, το όριο που τους έχει θέσει…. Η ταινία παραβάλλει το αντιπολεμικό μήνυμα που ήθελε να εκφράσει ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης.
-«Αύριο θα ήταν μια άλλη μέρα», σκην. Στέφανος Μονδέλος, 28’, 2011. Ειδικό βραβείο δραματοποιημένου αντιρατσιστικού ντοκιμαντέρ. Η αφήγηση δύο μεταναστών που διαμένουν στην Ελλάδα και έχουν χαρακτηριστεί ή είναι υποψήφιοι να χαρακτηρισθούν «επικίνδυνοι» από τις αρχές των κρατών τους. Το ντοκιμαντέρ υπονομεύει την αυθεντικότητα των αφηγήσεων των μεταναστών, προκειμένου να μυθοποιήσει τον χαρακτήρα τους και να καταστήσει την ιστορία τους οικουμενική.
-«Παιχνίδι πέρα από τα χρώματα», σκην. Γιάννης Γαζής, 11’, 2012. Διάκριση μαθητικής σκηνοθετικής προσπάθειας. Μια ταινία που έφτιαξαν οι μαθητές και δάσκαλοι ενός σχολείου της Πάτρας με αφορμή τους μετανάστες γείτονες του σχολείου τους.
-«Τζαφάρ», σκην. Νάνσυ Σπετσιώτη, 3’, 2011. Βραβείο για το συναίσθημα της ταινίας. Ο Τζαφάρ περιμένει στο διάδρομο ενός νοσοκομείου. Οι γονείς της εννιάχρονης Άννας την αποτρέπουν να καθίσει δίπλα του…
-«Γκάιντες λαλούν», σκην. Δημ. Κιτσικούδης, 30΄2012. Διάκριση για τη μουσική παράδοση που εκλείπει. Ένα μουσικό εθνογραφικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη γκάιντα και τους γκαϊντατζήδες του Έβρου. Θα συνεχίσουν οι γκάιντες να λαλούν;
2)Τετάρτη, 6 Μαρτίου, ώρα 18:30
-“Penguins”, σκην. Δημ. Ζάχος, 19’ 2012. Διάκριση «Κοινωνική αδικία και αξιοπρέπεια στα χρόνια της κρίσης». Ελλάδα του 2012. Κρίση, εργασιακή ανασφάλεια, φόβος για το αύριο, κοινωνικές σχέσεις που καταρρέουν. Ένας πατέρας κοντά στη σύνταξη με τους δυο γιους τους προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα… Βασισμένο στο διήγημα «Πιγκουίνοι έξω από το λογιστήριο» του Χρ. Οικονόμου.
-“Timor, αντικείμενο που προκαλεί φόβο», σκην. Γιάννης ρηγόπουλος – Γιώργος Βοντίτσος, 17’, 2011. Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους. Στην ήρεμη ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού εισβάλλει, ύστερα από ένα ατύχημα έξω από το σπίτι τους, ένα σκυλάκι…
-«Η πηγή της νιότης», σκην. Παναγ. Ράππας, 16’, 2011. Βραβείο καλύτερου animation. Βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του ΛευκάδιουΧερν-ΚοϊζούμιΓιακούμο. Πριν πολλά χρόνια, ζούσαν στα βουνά της Ιαπωνίας ένας φτωχός ξυλοκόπος και η γυναίκα του, ήταν πολύ γέροι και δεν είχαν παιδιά. Κάθε μέρα ο άντρας πήγαινε μόνος στο δάσος…
-«Τρόιχαντ, ένα έμπιστο χέρι», σκην. Κώστας Αργυρός, 45’, 2011. Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ. Στις αρχές του 1990, μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου και με τις εξελίξεις προς τη γερμανική επανένωση να τρέχουν, το έργο της προσαρμογής στα νέα δεδομένα και της ιδιωτικοποίησης όλων των επιχειρήσεων της Ανατολικής Γερμανίας, ανέλαβε μια υπηρεσία που άκουγε στο όνομα Treuhand(Τρόιχαντ), που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει έμπιστο χέρι. Οι αποκρατικοποιήσεις συνδέθηκαν με σκάνδαλα, άφησαν πίσω τους πολλές υποψίες και μια πικρή γεύση στους Ανατολικογερμανούς, ειδικά στους τρία εκατομμύρια πολίτες που έμειναν άνεργοι. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι όμως πολλοί κι εκείνοι που επιμένουν για ένα πρωτόγνωρο ξεπούλημα…
3)Σάββατο, 9 Μαρτίου, ώρα 10:30 -«Α. ΓρούσαΝάμου», σκην. Ελις. Λαλουδάκη-Mas. Pizzocaro, 52’, 2011. Διάκριση για την καταγραφή του αρχαιότερου ομιλούμενου ελληνικού γλωσσικού ιδιώματος. Στην Ανατ. Πελοπόννησο, σε μια δυσπρόσιτη περιοχή στη σκιά του Πάρνωνα, ζουν οι Τσάκωνες, ιδιαίτερα «πεισματάρηδες» Έλληνες. Εδώ και 3000 μιλούν μια αρχαία διάλεκτο, μοναδικό πλέον δείγμα δωρικής γλώσσας… Μια ταινία για την απώλεια της ταυτότητας, τι σημαίνει να ξέρεις ότι η γλώσσα δεν θα μιλιέται μετά από 100 χρόνια…
--«Ημερολόγιο επαρχίας», σκην. Στ. Μουντσάκης, 25’, 2011. Διάκριση εναλλακτικής οικολογικής πρότασης. Το ημερολόγιο επαρχίας είναι 12 εικόνες από την ελληνική επαρχία, για ένα χρόνο, μία για κάθε μήνα. Ένα σχόλιο γι’αυτά που αλλάζουν, για το περιβάλλον και τις εναλλακτικές προτάσεις.
-«Think, Erase, Move», σκην.Μ. Κατσιπατάκη, 4’, 2011. Βραβείο καλύτερης ταινίας videodance. Μια αλληγορική ταινία για την κίνηση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, τη σπειροειδή κίνησή του για την αναπόφευκτη συνάντηση με τον εαυτό του…
-«Οι δαιμονισμένοι», σκην. Γ. Μπακόλλας, 90’, 2011, βραβείο καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους. Μια ιστορία μυστηρίου με κεντρική θεματική τη βία, κρατική και διαπροσωπική, έτσι όπως αυτή αποκτά τα πολλά της πρόσωπα μέσα από την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας στη σύγχρονη Αθήνα.
Το 14ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας πραγματοποιήθηκε από 30/9 ως 6/10/2012 στον πολυχώρο πολιτισμού Ιντεάλ Πάτρας με στόχο «την κινητοποίηση της ελεύθερης έκφρασης και του πολυπολιτισμικού διαλόγου παράλληλα με την έξοδο από την πνευματική αδράνεια και την εξατομίκευση». Στο Φεστιβάλ συμμετείχαν 157 ταινίες συνολικά (μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, animationsκ.λ.π.) από 45 χώρες σε έντεκα θεματικές ενότητες. Στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα συμμετείχαν 74 ταινίες και 83 ταινίες στο ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΒΕΡΟΙΑΣ, Έλλης 8, 59100 Βέροια. Τηλ. 2331024494, http://www.libver.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου