"Ο Αντρέας έκανε πολλά (ειδικά σε αστικό δίκαιο και νομοθεσία) αλλά ο κύριος λόγος για τον οποίο έχει τόση απήχηση σήμερα είναι η πολιτική του. Ήταν και είναι η πολιτική η οποία ταιριάζει στον Έλληνα: Να ζει με δανεικά λεφτά"
|
Λένε ότι "οι νεκροί δεδικαίωνται". Αλλα στην περίπτωση αυτού του ανθρώπου δεν μπορεί να υπάρχει δικαίωση. Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου αξίζει εκεί που αξίζει να μπουν όλοι οι φανατικοί, τρελοί ηγέτες και στυγνοί απατεώνες στην ιστορία. Όσο άξιζε ο Στάλιν μνημεία, τόσο ο Παπανδρέου αξίζει δρόμους στο όνομα του! Ας του ονομάσουν όλα τα έργα που δεν έκανε, όλες τις υποδομές που καθυστέρησε ή ματαίωσε, όλες τις γέφυρες που πληρώσαμε πενταπλές εξαιτίας του, όλα τα πανεπιστήμια που διέλυσε, όλες τις ΔΕΚΟ που έκανε επίσημο άντρο της κακοδιαχείρισης και της κοροϊδίας, όλη την διαφθορά που νομιμοποίησε σαν σημαιοφόρος της λέρας και της ξεφτίλας. Άκου «οδός Ανδρέα Παπανδρέου»! Γιατί δεν ονομαζόμαστε και Παπανδρεϊκή δημοκρατία? Ταιριάζει γάντι, στον «κυρίαρχο Ελληνικό λαό» που ανέχτηκε αυτό το άτομο για τόσα χρόνια...
Σαφώς είμαι ιδιαίτερα τσαντισμένος με τον Αντρέα. Είναι το σύμβολο όλων που πήγαν στραβά το 80 και η Ελλάδα είναι στα χάλια που είναι, είναι ο λόγος που τόσοι και τόσοι εγκαταλείπουμε την χώρα, είναι ο λόγος που η Ελλάδα 25 χρόνια στην ΕΟΚ-ΕΕ δεν κατάφερε να γίνει πολιτισμένη χώρα.
Είναι το άτομο που είπε ότι θέλει η Ελλάδα να γίνει Αλβανία (!!!!!! αυτό το θυμάστε ίσως?) και κανείς δεν βγήκε να μας ζητήσει συγγνώμη για αυτό, όταν είδαμε τι σήμαινε Αλβανία! Είναι το άτομο που έκανε παρέα με τον Καντάφι, που πήγε να βάλει την Ελλάδα στο κλαμπ των αποτυχημένων παρανοϊκών κρατών!
Ανδρέας Παπανδρέου! Ο ελληνικός λαός τον λάτρευε, τον ψήφιζε και ας ήταν ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την ουσιαστική ανέχεια, φτώχεια στο πνεύμα, καταστροφή της παιδείας, οικονομίας, πολιτικής, γεωπολιτικής, κι ας ήταν ο βαρόνος και ιδρυτής του ρουσφετιού και της διαπλοκής, κι ας έστελνε τα παιδιά του σε αμερικάνικα σχολεία και τα προσλάμβανε για να διοικήσουν το υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας. Ο ελληνικός λαός τον ψήφισε για όλα αυτά τα χρόνια και μερικές φορές βέβαια και παμψηφεί!!! Και ίσως ναι..., μάλλον μας αξίζουν οι δρόμοι με το όνομα Παπανδρέου. Γιατί μερικοί πίνουν ακόμα νερό στην υγειά του (τον θεωρούν μεγάλο πολιτικό ηγέτη - ας μην τους χαλάσουμε το όνειρο) και γιατί σε μερικούς από μας είναι σανμνημεία του δικού μας ολοκαυτώματος.
Ο Ανδρέας ήταν το ίνδαλμα του αριστερού μικροαστού. Οι δρόμοι στο όνομα του εκφράζουν δυστυχώς ισχυρές κοινωνικές δυνάμεις που ακόμα τον θυμούνται σαν μεσσία ξεχνώντας βέβαια την κρίση που ακολούθησε από τα τέλη του 80 και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Όπως είχε πει κάποιος η κακή μνήμη ενός λαού είναι αυτή που συντηρεί τα "παλιά καλά χρόνια"...
Προσωπικά είμαι ενάντιος στην ονοματοδοσία δρόμων με τον επώνυμο οποιουδήποτε απατεώνα ή αποτυχημένου που έτυχε να έχει αρκετούς οπαδούς. Ακόμα περισσότερο ενός ανθρώπου που ξέσκισε την Ελλάδα με τόσους τρόπους και ευθύνεται μεταξύ άλλων για την σχετική φτώχεια 11 εκατομμυρίων και για το ότι τουλάχιστον 60.000 νέοι Έλληνες παίρνουν τους δρόμους για να σπουδάζουν έξω ετησίως. Και μάλιστα όχι από λάθος, αλλα εξ επί τούτου, για το προσωπικό του όφελος!! Για σκεφθείτε το αυτό σε χώρα μεγέθους Ρωσίας... Αν ο Παπανδρέου διοικούσε χώρα τέτοιου μεγέθους ΤΟ ΕΓΓΥΩΜΑΙ ότι θα περνούσε στα μαύρα κατάστιχα της παγκόσμιας ιστορίας...
Τι γνώσεις ιστορίας πρέπει να έχω για να πω ότι ο Αντρέας δεν θα μπορούσε με τίποτα να έχει εφαρμόσει χειρότερη οικονομική πολιτική? Τι έγινε στην Ελλάδα από το 60 μέχρι το 80 είναι πολύ εύκολο να το δει κανείς. Είχαμε τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης από όλη την σημερινή ΕΕ. Μόνη χρόνια με οικονομικά προβλήματα ήταν βέβαια το 1974... Στο διάστημα 1960-1980 το ΑΕΠ κατα κεφαλή τριπλασιάστηκε σχεδόν στην Ελλάδα (αύξηση 180%)!!! Στην Ισπανία είχαμε 125% στην Ιρλανδία 100% περίπου. Αντίθετα για κάποιο διαβολικό λόγο το 1980-2000 είχαμε παρά τις γενναίες επιδοτήσεις της ΕΕ, ούτε 20%!!! Η Ισπανία, ένα αξιοπρεπέστατο 60% Και η τρομερή Ιρλανδία 165%!!!!! Καθόλου περίεργο που η Ελλάδα θεωρείται παράδειγμα προς αποφυγήν για τις χώρες της διεύρυνσης, καθόλου περίεργο που οι Έλληνες οικονομολόγοι ντρέπονται να ασχολούνται με τα οικονομικά μεγέθη της χώρας μας. Πως γίνεται να μην γίνομαι έξω φρένων? Ποιος απολογήθηκε για αυτό το αίσχος? Ποιος ζήτησε συγγνώμη που καταδίκασε την χώρα στην επαιτεία?
Και σε αυτό το θλιβερό κατόρθωμα, το μεγαλύτερο αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία της Ευρωπαικής Ένωσης, την χώρα για την οποία ο Economist είπε "3 χώρες πρέπει να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα, η Ελλάδα και η Ελλάδα!", την χώρα πανηγύρι της ξεφτίλας, την χώρα που αποφάσισε να ζουν οι μισοί εις βάρος των άλλων και όλοι μαζί εις βάρος των παιδιών τους!
|
Η Ελλάδα δεν είχε σοσιαλισμό, είχε σοσια-ληστές που μας πούλησαν φούμαρα και κατέσφαξαν την οικονομία της χώρας. Όμως ούτε καν καλοί κλέφτες δεν ήταν, γιατί η ζημιά που προκάλεσαν είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη του κέρδους που έβγαλαν.
Αναφέρεται απο πολλούς το ότι ο Α.Π. ήταν αναγνωρισμένος οικονομολόγος, και προβάλεται ως ένα θετικό στοιχείο. Κανένας δεν αμφισβητεί την εξυπνάδα και τις ικανότητες του Α.Π.. Αντιθέτως,το γεγονός ότι ήταν ένας πολύ μορφωμένος και έξυπνος άνθρωπος, κάνει ακόμα πιο απαράδεκτο και απογοητευτικό ότι εν γνώση του καταπόντησε τόσο την Ελληνική οικονομία.Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου ήξερε μέχρι κεραίας που οδηγούσε αυτή την χώρα, όπως ήξεραν και οι ακόλουθοι του. Δεν υπάρχει δικαιολογία, δεν υπάρχουν ελαφρυντικά.
Αναμφισβήτητα ο Αντρέας Παπανδρέου ήταν η αποθέωση της προσωπολατρείας και το σύμβολο της εποχής του, αυτός και ο Στάθης Ψάλτης. Από την ξύλινη γλώσσα της δεκαετίας του 80 στον ευδαιμονισμό κατά το "Φράγκα, Γκόμενες Παλάτια" των περιοδικών lifestyle της δεκαετίας του 90 και στην δυστυχώς ανεπάρκεια των σημερινών κρατούντων όπου ένας ολόκληρος κόσμος που πίστευε πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι το απόλυτο δαιμονικό κακό και αφιόνιζε τα παιδιά του, πως η μοιχεία είναι το spice απέναντι στο ξενέρωμα της οικογενειακής ζωής, λες και παντρεύεται κάποιος για να συνεχίσει το clubbing των μετεφηβικών του χρόνων, πως είναι φυσιολογικό οι μισοί εργαζόμενοι να ρεύουνε σε έναν ανώριμο κοινωνικά και σε πολλές περιπτώσεις χωρίς ίχνος επιχειρηματικότητας ιδιωτικό τομέα (παθώς - τους έλεγχε κανείς; ο προ δεκαετίας εργοδότης μου μας έκλεβε ένσημα και ταυτόχρονα χόρευε με το Γιαννόπουλο, τότε υπουργό εργασίας), πως "είπαμε να κάνει ένας υπουργός ένα δωράκι στον εαυτό του αλλά όχι και 500 εκατομμύρια".
Πριν υποστηρίξει κάποιος τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, ας σκεφτεί πρώτα ότι το μετρό, το αεροδρόμιο και η Αττική οδός είχαν κουτσά στραβά δρομολογηθεί από τη δεκαετία του 70 αλλά τελείωσαν 30 χρόνια αργότερα, ας καθίσει κάτω να σκεφτεί -και μόνο αυτό που να πάρει ο διάολος φτάνει, το απίστευτο, αμίμητο, τερματικά ανήθικο όχι για τον εαυτό του και τους βολεμένους γύρω του αλλά για αυτό τον πανηλίθιο λαό που ήθελε "δημοκρατία" και στενάζει στα σούπερ μάρκετ και τις λαϊκές, επαναλαμβάνω το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ του Σημίτη, "Εμείς δεν θα γίνουμε Ιρλανδία".
Ας σκεφτεί γιατί τα πενιχρά Ευρώ από το μισθό και τη σύνταξη "φιλοδώρημα" δεν του φτάνουν για να συμμετάσχει στο νέο όραμα της εκσυγχρονισμένης Ελλάδας και να διανοηθεί ποιος φταίει. Ας το ξανασκεφτεί όταν θα ξανακούσει στη δουλειά για το "takeover" από τους Άγγλους, Γάλλους Πορτογάλους και θα τον πιάσει η ΑΠΟΛΥΤΗ ανασφάλεια να μη χάσει το ψωμί του γιατί φυσικά ΔΕΝ επενδύουν οι ξένοι στην "ισχυρή Ελλάδα", μόνο αγοράζουν έτοιμες επιχειρήσεις, για τα φρέσκα προτιμούν να πάνε Ιρλανδία, ενώ θα ξαναδεί τις νεαντερτάλιες μονίμως ξινισμένες φάτσες των πουλημένων αρχιτεμπέληδων ψευτοσυνδικαλιστών να μιλούν για "κεκτημένα".
Ας το ξανασκεφτεί όταν θα δει το παιδί του ή τον εαυτό του να ξευτελίζεται από τα κομπλεξικά καψόνια του ΔΙΚΑΤΣΑ επειδή τόλμησε να μη δώσει γη και ύδωρ στο τοπικό καθηγητικό κατεστημένο που τάχα' μ ενδιαφέρεται για το "δημόσιο" χαρακτήρα της «παιδείας», και έφυγε για σπουδές στην αλλοδαπή μπας και βρεί το φώς του.
Σ.Γ. Διδακτορικός φοιτητής οικονομικών στο Bonn Graduate School of Economics.
