Τρόμο και δάκρυα στα μάτια προκαλούν τα νέα εφιαλτικά στοιχεία για τη ζωή των Ελλήνων . Υποσιτισμένα βρέφη καταφτάνουν καθημερινά στα Ιατρεία Κοινωνικής Αλληλλεγύης, επειδή οι γονείς τους είναι άνεργοι και αναγκάζονται να δίνουν στα μωράκια τους ακόμη και το γάλα με το σταγονόμετρο.
Παιδιά σοβαρά άρρωστα με ανασφάλιστους γονείς δεν μπορούν να κάνουν τις θεραπείες τους, ενώ ορισμένα από αυτά χαροπαλεύουν. Καρκινοπαθείς έχουν αναγκαστεί να διακόψουν τις θεραπείες τους. Έγκυες φτάνουν στην γέννα χωρίς ποτέ να έχουν εξεταστεί. Ποιοι είναι υπεύθυνοι για όλα αυτά; Πως αφαιρούν το δικαίωμα του καθενός μας, και κυρίως των παιδιών μας, στη ζωή; Κι αυτό πώς λέγεται; Δολοφονία; Έγκλημα εκ προ μελέτης και κατ΄εξακολούθηση;
Οι γιατροί των Ιατρείων Κοινωνικής Αλληλεγγύης περιγράφουν συγκλονιστικά περιστατικά, όπως αυτό μιας 8χρονης με καρκίνο στον εγκέφαλο που ενώ είχε επείγον παραπεμπτικό από δημόσιο νοσοκομείο για μαγνητική εγκεφάλου, δεν μπορούσε να την κάνει γιατί οι γονείς της είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι. "Δολοφονούν τα παιδιά μας", λένε σοκαρισμένοι οι γιατροί για τις περιπτώσεις που καλούνται να διαχειριστούν.
Εκατοντάδες γονείς αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα γιατί δεν μπορούν να τα ζήσουν. Εισαγγελείς στους οποίους απευθύνονται έχουν κλάψει μπροστά σε τραγικές ανθρώπινες ιστορίες κι έχουν κάνει ακόμη και εράνους.
Χιλιάδες ηλικιωμένοι με χρόνια και βαριά νοσήματα οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο αφού δεν έχουν να φάνε και να πάρουν τα φάρμακά τους. Άστεγοι που δεν μπορούν να πάρουν πιστοποιητικά και να κάνουν εξετάσεις για ηπατίτιδα και AIDS, προκειμένου να εισαχθούν σε κάποιον ξενώνα φιλοξενίας. Ο αριθμός των συνανθρώπων μας που ζουν στους δρόμους ανέρχεται σε πολλές χιλιάδες. Άλλοι λένε 20.000, άλλοι 40.000. Χιλιάδες ανάπηροι και άτομα με νοητικά και κινητικά προβλήματα μένουν καθημερινά στο δρόμο και χωρίς περίθαλψη, αφού το κράτος πρόνοιας και οι υπηρεσίες του καταργούνται.
2000 αυτοκτονίες σε 2 χρόνια, κάθε μέρα μια αυτοκτονία. Κι όλοι αυτοί που μας οδήγησαν εδώ, κυκλοφορούν, κοιμούνται ήσυχα και απολαμβάνουν το... σούσι και την σαμπάνια τους, κουνώντας δήθεν συμπονετικά το κεφάλι όταν βλέπουν αυτό που δημιούργησαν στην plasma τηλεόρασή τους. Πόσο κοντά είναι ο αφανισμός που αποφάσισαν για μας; Οι παππούδες μας έζησαν την Κατοχή, οι πατεράδες μας την Χούντα, εμείς και τα δυο...
wow nice post Cara Bermain Poker WingsQQ
ΑπάντησηΔιαγραφή