Είμαι πολύ φρέσκος στην κονίστρα και ιδιαίτερα προσωρινός στις πορφυρές πολυθρόνες. Πράττω το απλό, ούτε ήρωας το παίζω ούτε κολοκύθια, το συνεπές με διεγείρει, όσα συμφωνήσαμε προεκλογικά με ξυπνούν το πρωί. Τα Μνημόνια είναι θηλιές στο λαιμό και τον αστράγαλο, μια σε πνίγουν και μια σε πεδικλώνουν να γονατίσεις. Μήπως δεν βλέπω το αδιέξοδο που μας έφεραν οι παλιάτσοι, μήπως δεν ανησυχώ για τις μετωπικές λεγεώνες που στήνονται απέναντι στις νέες γενιές των Ελλήνων ;
Μόνο
Μόνο
στις ρίζες των δένδρων μας θα σκύψουμε, σε κανέναν άλλο. Σε καμιά φάρσα τους δεν θα μασήσουμε πια, οι μάσκες κομμάτια. Τόσα χρόνια μας οδηγούσαν στον ελεεινότερο βυθό, με μίζες, με νεποτισμό, με κομματολαγνεία. Χωρίς λογαριασμό στα θηριώδη ελλείμματα, χωρίς έναν κόκκο σύνεση, οι περισσότεροί τους με δόλο, ο κοινοβουλευτισμός εξελίχθηκε σε παραγκούπολη. Η παιδεία παρανάλωμα αμάθειας, η υγεία παραμάγαζο των προμηθευτών, το ηθικό του στρατεύματος χτυπημένο πισώπλατα. Η αγροτιά πληγωμένη απ΄ τα συνεταιρισμένα ερπετά, η δημόσια διοίκηση σε αντιπαραγωγική υστερία, η αγορά έγινε λεία των τοκογλύφων.
Αντέξαμε, επιζήσαμε, νιώσαμε. Τώρα δεν έχει πισωγυρίσματα. Η γραμμή ήθους που παρατάξαμε δέχεται σύστοιχα πυρά ΔΙΧΩΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΟΥΣΙΑΣ. Μόνο στην πρωτεύουσα αργοπεθαίνουν 20.000 νεοάστεγοι, με τη μεσαία τάξη να έχει μετατραπεί σε μενού όσων αρνούνται να φορολογήσουν εκείνους που τα ντάνιαζαν τόσες δεκαετίες, ξαφνικά, γίναμε κουτσομπολιό κατά ριπάς, πρώτη είδηση διάλυσης κι άλλες τέτοιες παρλαπίπες.
Δεν θα υποκύψουμε στο λαϊκισμό και τους πάτρωνες. Δεν ψηνόμαστε από λιβανιστήρια, δεν ταυτιζόμαστε με τ’ απομεινάρια της μετριότητας, δεν θα συρθούμε πίσω απ΄ τα κουρέλια της παρακμής. Ψυχωθείτε φίλες και φίλοι, μη σας σκιάζει η φοβέρα, η αυγή ανατέλλει. Ελάτε να παράγουμε πάλι, διαβάστε, ψάξτε, αισιόδοξα, σηκωθείτε, έχουμε παιδιά ν’ αναστήσουμε, έχουμε σύνορα να φυλάξουμε.
13-12-2012 Κώστας Γ. Γιοβανόπουλος
Αντέξαμε, επιζήσαμε, νιώσαμε. Τώρα δεν έχει πισωγυρίσματα. Η γραμμή ήθους που παρατάξαμε δέχεται σύστοιχα πυρά ΔΙΧΩΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΟΥΣΙΑΣ. Μόνο στην πρωτεύουσα αργοπεθαίνουν 20.000 νεοάστεγοι, με τη μεσαία τάξη να έχει μετατραπεί σε μενού όσων αρνούνται να φορολογήσουν εκείνους που τα ντάνιαζαν τόσες δεκαετίες, ξαφνικά, γίναμε κουτσομπολιό κατά ριπάς, πρώτη είδηση διάλυσης κι άλλες τέτοιες παρλαπίπες.
Δεν θα υποκύψουμε στο λαϊκισμό και τους πάτρωνες. Δεν ψηνόμαστε από λιβανιστήρια, δεν ταυτιζόμαστε με τ’ απομεινάρια της μετριότητας, δεν θα συρθούμε πίσω απ΄ τα κουρέλια της παρακμής. Ψυχωθείτε φίλες και φίλοι, μη σας σκιάζει η φοβέρα, η αυγή ανατέλλει. Ελάτε να παράγουμε πάλι, διαβάστε, ψάξτε, αισιόδοξα, σηκωθείτε, έχουμε παιδιά ν’ αναστήσουμε, έχουμε σύνορα να φυλάξουμε.
13-12-2012 Κώστας Γ. Γιοβανόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου